1 Şubat 2012 Çarşamba

İki elle aynı anda iki ayrı resim çizmek

Vicente Torres'den çıplak model çizim ve suluboya



Gülay Morgül Şiirleri

Adını Izdırap Koydum Sensizliğin...

sensiz günlerden biriydi
her şey durmuştu
zaman yoktu
ben yoktum
sen yok
kaybolan mutluluğumun
bir adresi bile yok...

oysa;

oysa tek çareydin sensizliğime
solan ümitlerime
belki de kimsesizliğime...

adını ıstırap koymuştum sensizliğin
içime gömeli yıllar oldu.
bitmez demiştim
göz yaşıyla sulamıştım
kurur demiştim
sensizlik bir kök saldı ki içimde
ben diye bir şey kalmadı.
büyüdükçe büyüdü içimde
sığmaz oldu yüreğin
taşıyor her bir yerime...

sensiz koca bir ağaç şimdi içimde
her bir dalından
binlerce sensizlik türedi...

ne yana baksam sen varsın şimdi
artık sen de benim kadar benimsin...
çaresizliğime o kadar lazımdın ki:

sensizlikten;
..................yeni bir "sen" ürettim...

.
.
.
......tarih yok
............saat yok
................bir sen varsın içimde
.......................başka hiçbir şeyin önemi yok...

Gülay Morgül